Bakan çocukları bu işlere bulaşırken
bakan nereye bakıyormuş diye sormazlar mı?!
1. senaryo
Çocuk gider cinnet halinde bir suça karışır
Aman allah kimselerin başına vermesin demek gerek kalpten
dedik gitti kalpten
Tamam… buna bakan ne yapsın ?!
Herhalde – empati yapalım – bakakalır… Tabii sonra bakmaktan vazgeçer
müdahil olur aklamak için
ya da yine müdahil olur bakar görünmeye devam ederek
peki duruma başka kimler bakar?… niye bakar da müdahil olmaz?
zamanlama meselesi mi
doğru stratejik kılıf bulunması mı
bu da ne menem şey
ki bu şu anki gündem için geçerli değil
gelelim diğerine…
2. senaryo
İşte burada durum çok vahim
Medyadan bir bakan duyar çocuğunun haberini
Ki eğer doğru ise
Bildiğim bir şey var
Kamuda edindiğim tecrübe
Hangi kurumsal yapı içinde bir yolsuzluksa mevzu
haberdar olmadan olmaz vesselam
Biraz sabır
her kulaktan ses çıkarken
biraz durup düşünmek lazım
bir tsunami gibi
alakalı alakasız önüne ne çıkarsa alıp götürür
Neden bu bakan
polislerden sorumlu bakan seçildi ilk etapta
Çocuğu mu en büyük vurgunu yaptı
Tabii ki karar hukuki süreç sonunda verilecek
Alt okumaların çok iyi yapılması lazım
Ama henüz işaret edilmeyen diğerlerinin götürdükleri
daha da çoktur – senaryo doğruysa
Nasıl bir güç varsa
tak diye devreye girdi
Ama kimsenin eli armut toplamaz şimdilerde
Diğer bi şaşkınlık durumu
basın şakıyor adeta
Düğmeye kimler bastı
Ve hangi düğmeler var
durup sağduyulu izlemek lazım
Yine Halil Cibranın dediği gibi ”Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan, yalnız söylenen sesi duyabiliyorsan, ne görebiliyorsun, ne duyabiliyorsun…”
…..
Gündeme bir not daha : Bir yandan medayı takip ederken herkes gibi ve daha önce konuşması gerekenleri görünce içim kalktı. Daha önce susan veya kelimeleri seçerek en çılız konuşanlar durum ve şartları müsaitken şimdi bilmedikleri dağlara sırtlarını yaslayıp gürültülü oktavdan bağır çağır konuşmasalar daha iyi olacak… Hatta sussalar…
Nuran Barengi – 18 Aralık 2013 – Operasyona Bakış